Dünya genelinde üniversiteleri  başlıca dört  kurum değerlendirilmektedir. Bunlar; JiaoTong (Çin), Webometrics (kıtalara ve ülkelere sıralıyor, İspanya), US News and World Report (ABD) ve  THES’tir. (Times HigherEducationSupplement) Ayrıca, http://www.topuniversities.com/qs-world-university-rankings(İngiltere tabanlıQuacquarelliSymondsadında-QS-eğitim hizmetleri veren kuruluş)sitesinde de  üniversiteler sıralanmıştır.THES,  her yıl dünyanın önde gelen  üniversitelerini yayınlamaktadır. 2007 yılına kadar ISI verilerine göre sıralama yapılırken daha sonra THES, SCOPUS’u ( makale sayıları, atıflar, ölçüm indeksleri) kullanmaya başlamıştır.

Dünyada ilk sıralama 1983 yılında US News tarafından ABD üniversiteleri için  yapılmıştır. 2003 yılında  Çin’in JiaoTong Üniversitesi dünyanın ilk 500 üniversitesini belli kriterlere göre belirlemiştir. QS ve  Times Dergisi  ilk defa 2004 yılında  birlikte anket ağırlıklı dünya üniversite sıralamasını açıklamıştır. İki kuruluş 2010’da ayrılmıştır.

QS sıralaması, akademisyenler arasında yapılan anket sonucu belirlenen akademik saygınlık (yüzde 40), işverenlere yapılan anket sonucu belirlenen mezunların iş yerindeki saygınlık (yüzde 10), öğretim üyesi-öğrenci oranı (yüzde 20), Scopus veri tabanından derlenen öğretim üyesi başına alınan atıflar (yüzde 20), uluslararası öğrenciler (yüzde 5) ve uluslararası öğretim üyeleri (yüzde 5) kriterleri kullanılarak yapılmaktadır.

Times HigherEducation   2016-2017 üniversiteler  sıralamasında (13’ncüsü)79 ülkeden toplam 980 üniversite yer almıştır. Geçen yılki sıralamada   70 ülkeden 801 üniversite vardı. Bu yıl dünyanın 1,313 seçkin  üniversitesinden on binlerce veri esas alınarak sıralama yapılmıştır.Listeye  Türkiye’den 18 üniversite girerken, 251- 300 bandında yer alan Koç Üniversitesi en başarılı Türk üniversitesi olmuştur. Sabancı Üniversitesi 301-350, Bilkent Üniversitesi ise 351-400 bandındadır.Her 3 üniversitenin de vakıf üniversitesi olması dikkat çekicidir.

Sıralamada  401-500 bandında Boğaziçi  ile  Atılım üniversiteleri yer almıştır.  Sıralamaya giren diğer Türk üniversiteleri; 501-600 bandındaki İTÜ, 601-800 bandındaki Doğu Akdeniz, Hacettepe, İstanbul, TOBB Ekonomi ve Teknoloji, ODTÜ, İzmir Teknoloji Enstitüsü’dür.  801 bandının üstünde  deAnadolu, Ankara, Erciyes, Gazi, Marmara ve Yıldız Teknik üniversiteleri vardır.Bu yıl 8 Türk üniversitesi sıralamaya girmiştir.

THE Editörü PhilBaty, sıralamaya yeni giren Türk üniversiteleri  olmasının olumlu bir gelişme olduğunu belirterek  şunları söylemiştir: “Türkiye’nin yeri açısından durum biraz karmaşık. Geçen yıl 501- 600 bandında olan ODTÜ, bu yıl 601-800 bandına geriledi. Anadolu, Erciyes ve Yıldız Teknik üniversitelerinde de düşüş var…Türkiye’nin uluslararası alanda rekabetçi üniversiteler çıkarması için daha fazla çalışması gerekiyor.”

Bilimsel yayınlar, üniversitelerimizin bilim dünyasına yapmış oldukları katkılar açısından çok önemlidir. Bu yayınların miktarı ve niteliği ne kadar çok olursa, bilimsel maratonda o üniversite diğerlerinin önüne geçer. Bu sebeple bilimsel maratonda geri kalmamak için üniversitelerimiz bilimsel yayınları teşvik eder,“bilimsel hırsızlık” (intihal) yapılmaması için gerekli önlemleri alır.Çürük elmalar sepetten atılmadıkça, sağlam elmalar da bir süre sonra çürümeye başlar ve üniversitelerimizde bilimsel araştırma yapanların şevki kırılır, yayınların sayısı azalır, niteliği de düşer.

Bilimsel hırsızlık  suçu işleyenlere göz yumulursa, böyle bir ortamda Türk üniversitelerinin dünya sıralamasında öne çıkması  mümkün olmaz. Bir öğretim üyesi hakkında bilimsel hırsızlık yaptığı iddiası varsa, üniversitelerimiz bunu örtmek yerine, gerçeğin ortaya çıkması için çaba harcamalı ve “benim hırsızım iyidir,” “elma bizdense çürük değildir” ya da “kol kırılır, yen içinde kalır” zihniyetiyle hareket etmemelidir.

Türkiye'de 8 yıl yaşayan İngiliz gazeteci David Hotham'ın 1965 yılında  yazmaya başlayıp 1969 da tamamlayabildiği  Türkler  kitabının  konu ile ilgili kısmı şöyledir: “Türkler arasında en utanç verici suçlardan biri de hırsızlıktır. Büyük şehirler dışında hırsızlık hemen  hiç bilinmez. Ben, Türk hapishanelerini, büyük ve kalabalık  hapishaneleri de gezdim. Buralarda hırsızlıktan yatan bir  kişi bile yoktu. Bir hırsız hapishaneye düştü mü, 
ötekiler yüzüne tükürür ve hakaret ederler,.. Hırsızlar, katillerin bile yararlandığı genel afların  dışında bırakılırlar. Pek çok kimse bunun haksızlık  olduğunu düşünebilir. Ben de, öldürülmektense soyulmayı tercih ederim. Ama Türkler, çalmak fiilinden  nefret etmeyi alışkanlık durumuna getirmişlerdir.”

Üniversitelerimizi sıralarken sadece öğretim üyesi başına makale sayısına bakmak doğru değildir. Makalelerin nerede yayınlandığı ve atıf sayıları gözden uzak tutulmamalıdır. Yayınların yapıldığı dergilerin “etki faktörü” (impactfactor) önemlidir. Sıralama yapılırken, etki faktörü düşük, kolay makale kabul eden dergilerde yapılan yayınlar ile ciddi bilimsel dergilerde yayınlanan makaleleri bir tutmamak gerekir.Türkiye’de akademik yükseltmelerde makale sayısı önemli olduğu için “impact” faktörüne maalesef dikkat edilmemektedir.

Üniversitelerimizde çok sayıda yayın değil, kaliteli yayın yapılmalıdır. H faktörü, bilim insanının yaptığı yayınların aldıkları atıfların ifadesi olan değerdir. Tüm yayınlardan kaçının bu değerin üzerinde atıf aldığını gösterir. A öğretim üyesinin 100 yayını olsa ve bunlardan 20 tanesi 20´nin üzerinde atıf almışsa, H faktörü 20, B öğretim üyesinin 21 yayını olsa ve bunlardan 20´si 20´nin üzerinde atıf alsa, bu öğretim üyesinin de H değeri 20’dir.

Türk üniversitelerinin dünya sıralamalarında üst sıralara gelmelerinde üniversitelerin demokratik yapıda olması da çok önemlidir. Üniversiteler bağımsız olmalı,  rektör atamalarında bugünkü “sözdeseçim   sistemine” son verilmelidir.

9 Ekimde Fatih Altaylı’nın Teke Tek Programına katılan eski YÖK Başkanı Prof. Dr. Kemal Gürüz üniversitelerdeki seçim sistemine karşı olduğunu açıklamıştır. Fakat aynı  Gürüz  geçmişte Anadolu Üniversitesi’ndeki seçimlere bir gün kala Eskişehir’e gelerek“yetkisi olmamasına rağmen”rektörlük seçimlerine  müdahale etmiştir. 21 Kasım 2001 tarihinde Sakarya gazetesinde de yer alan manşet haberde   Gürüz, diğer 3 adayı yok sayarak   mevcut rektör lehinde  tavır almış ve  “Oyum Ataç’ın” diyerek  seçimlere  gölge düşürmüştür.

Türkiye Devleti’nin  Dili TürkçedirKonstantinoupolis Yoktur  İstanbul Vardır

PKK'nın kontrolündeki belediyelerin astığı Kürtçe isim tabelaları  belediyeye  atanan kayyum tarafından  kaldırmış, fakat İçişleri Bakanı'nın talimatıyla  daha sonra geri asılmıştır.  Bakan Süleyman Soylu"Türkçe gibi Kürtçe de bizim dilimizdir" derken haklı olabilir. Çünkü her Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı anadilini konuşabilir, yazabilir.  Bu dilde TV yayını yapılabilir. Türkiye bu konudaki tabuları yıkmıştır.

Fakat, anayasamızın  değiştirilmesi teklif edilemez maddeleri arasında sayılan 3’ncü maddesinde “Türkiye Devleti, ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütündür. Dili Türkçedir”hükmü  değişmemiştir. Türkiye Cumhuriyeti üniter  bir  ulus devlettir. Üniter bir devletin “tek resmi dili” vardır.ABD’de vatandaş olabilmeniz için İngilizce bilmeniz gerekir. İngilizce dil testinden muaf olabilmek için sınava girdiğinizde 50 yaşın üstünde olmakve  en az 20  yıldır Green kartlı olarak yaşamak gerekmektedir.  

Danıştay 8’nci  Dairesi, belediye hizmetlerinde çok dilli belediyecilik yolunda karar alan Diyarbakır'ın DTP'li Sur Beldesi Belediyesinin bu uygulamasını iptal etmiştir. Danıştay Kararında  "Anayasa ve uluslararası sözleşmelerde belirlenen ve güvence altına alınan temel ve hak özgürlüklerin kullanımını aşan, bu kuralların amacına ve öngörüsüne aykırı bir niteliğin oluştuğu sonuç ve kanaatine ulaşılmaktadır"   denilmiştir.

Yunanistan’da, Bulgaristan’da  ve eski Yugoslav Cumhuriyetleri’nde Osmanlı’nın mirası olan  yer adı   kalmamıştır. Türkiye’de farklılıkların büyük zenginlik olduğundan, farklı dil ve kültürleri koruyup geliştirmek gerektiğinden yana olanlar,  bu zenginlikleri  yok eden Ermenistan, Romanya, Yunanistan ve Bulgaristan için aynı hassasiyeti  göstermemektedirler.

Yunanistan, bağımsızlığını ilan ettiği günden bu yana  Makedonya Cumhuriyeti’ni anayasal ismiyle tanımamaktadır. Yunanistan’ın bu yaklaşımı, bu ülkenin diğer ülkeler ve IMF, Dünya Bankası, Avrupa Birliği ve NATO gibi uluslararası kuruluşlarca tanınmasını  geciktirmiştir.

Yunanistan’da Kavala’ya gidenler bilirler. Kavala  şehrinin  merkezinde  İstanbul’u gösteren yol işaretinin üzerinde tarafımdan çekilen fotoğrafta da görülebileceği gibi “KONSTANTINOUPOLIS” yazılıdır. İstanbul  tüm  dünyanın kabul ettiği  isim  olmasına rağmen bu tabelayı Yunanistan   değiştirmemektedir. Yunanistan  “İstanbul” yerine hala “KONSTANTINOUPOLIS” ismini kullanırken  bizim kent isimlerini Türkçe dışındaki dillerde  yazmamız   gerekli midir?  Yunanistan “tek ulus, tek soy, tek din” üçlemesiyle dile getirilen ulusal bağdaşıklık ilkesini benimserken bizim farklı bir yol izlememiz  ne kadar doğrudur? 

Eğer fesli Kadir Mısıroğlu’nun“Keşke Yunan galip gelseydi”dileği gerçekleşseydi, İstanbul 1923’ten sonra KONSTANTINOUPOLIS olurdu. Mısıroğlu 28 Mayıs tarihli videosunda  Kurtuluş Savaşına ilişkin "Beni tefe koyarlar ama keşke Yunan galip gelseydi. Ne hilafet yıkılırdı. Ne şeriat yıkılırdı. Ne medreseler lağvedilirdi. Ne hocalar asılırdı. Hiç biri olmazdı"  demişti.

Türkiye’de bazı kesimler;  Yunanistan’da, Ermenistan’da, Romanya’da, Bulgaristan’da Türkçe adlar silinirken ve de  1989’da Bulgaristan’da Müslümanlara zorla Hıristiyan adları verilirken seslerini çıkarmamışlar,  Türkiye’de yer adları değiştirilirken  “tarihe saygısızlık” diyerek itiraz etmişlerdir. 275 yıl İslam ülkesi olan İspanya’da bugün Müslümanlığın izine bile rastlanmaz. 

Ermenistan’da geçen yüzyılda  halkı bütünüyle Ermeni olan ya da Ermenilerle Azerilerin karışık olarak yaşadıkları birçok köyün adları Türkçe iken, şimdi hiçbiri Türkçe değildir.Borçkha, Şavşeti, Artanuci, Khopa, Maçakheli  gibi Gürcü adları günümüze  kullanılırken, Gürcüce'de anlamları gizemini korumaktadır.

Hemşehrimiz  veMilletvekilimiz Kemal Unakıtan’ı Kaybettik

Hemşehrimiz,Kırım kökenli  58, 59  ve 60’ncı  hükümetlerde Maliye Bakanlığı görevinde bulunan  Kemal Unakıtan geçen hafta hayatını kaybetmiştir. 2002 yılında 58’nci Hükümette Maliye Bakanlığı'na getirilmiş, Özelleştirme İdaresi Başkanlığı'nın kendisine bağlanmasıyla özelleştirme sürecini hızlandırmıştır. Rahmetli Hasan Polatkan’dan sonra Kırım kökenli ikinci Maliye Bakanı olarak  ülkemize ve   Eskişehir’e hizmet etmiştir.

Unakıtan  kamu yatırımlarının ilin gelişmesinde ne kadar önemli olduğunu vurgulamak için milletvekili seçimlerinde şöyle demişti:“Bakan arkadaşlarıma önceliği Eskişehir’e vermelerini söyledim. Birinci önceliği vermezse ne olur? Maliye Bakanı’ndan kimse zırnık para alamaz. Bende işler pratik. Ya Eskişehir’e hizmet, ya güle güle, benden bir şey yok. Ne yapalım? Beni Maliye Bakanı yapmışlar, yapmasaydılar.”

Kendisine Allah'tan rahmet, ailesine ve yakınlarına başsağlığı diliyorum.

 ***

GeçenhaftaFransa’dasözdeErmenisoykırımınıiddialarınıinkaredenlerincezalandırılmasınıöngörenyasatasarısıSenato’dakabuledilmiştir. Bu konuyuhaftayayazacağım.