Yunusemre Devlet Hastanesi'nde görev yapan 37 yaşındaki anestezi teknisyeni Emine Gencer, Yunusemre Devlet Hastanesi'nin PCR bölümünde görev yapıyor. Korona virüs şüphesi ile hastaneye giden insanlardan PCR testi için sürüntü örneği alan Gencer, her gün 'Bana da virüs bulaştı mı?' endişesiyle,  “Eve gidince çocuklarıma dokunamıyorum” diyor.

Anestezi Teknisyeni Emine Gencer

Eşi de sağlık personeli 

Evli ve 2 çocuk annesi olan anestezi teknisyeni Gencer, görev ayırt etmeden hastanenin her alanında  virüsle savaştıklarını belirtiyor. Gencer, eşinin de 112 Acil Servis'te paramedik olarak görev yaptığını söylüyor. Bu noktada onlar için hayat daha da zorlaşıyor. Çocukları için daha çok  dikkatli olmak zorundalar her biri. 16 ve 12 yaşlarında çocukları olduğunu söylerken gözleri dolan Gencer, “Bizim riskimiz maalesef çarpı 2. Benimde eve hastalık götürme riskim var eşimin de. Her gün işten çıkıp eve gittiğimde çocuklarıma sarılamıyorum. Sadece uzaktan bakıyorum. Birlikte hiç bir şekilde vakit geçiremiyoruz. Aynı evde ayrı hayatlar yaşıyoruz. Çocuklarım da hep bize bir şey olur endişesi içerisindeler. Bu korku virüse inanmayan, virüs yokmuş gibi davranan insanlara yetmeli” diyor sesi boğuk boğuk... 

Onların önünde kimse ölmedi 

Kendi çocukları hastayken bile onları evde bırakıp, insanlara şifa dağıtmak için uğraşıyor sağlık çalışanları. Gece demeden gündüz demeden hatta yorulmak ne demek bilmeden görevleri başındalar. İnsanlar, vaka sayıları azalsın diye getirilen bazı kısıtlamalara mecburi uyup evine kapanırken de görev başında onlar.. Bir de kendilerini koruma çabası içerisindeler sevdikleri için. Saatlerce koruyucu ekipmanlarla çalışmanın ne demek olduğunu şöyle anlatıyor Gencer, “İnsanlar kurallara uymadığı için biz sağlıkçılar bugün bunun ekmeğiniz yiyoruz. Onlar bir tane maske takmaya üşenirken temiz havada, şu an bende 3 maske var, siperliğim var. 2 tane boks gömleğim, 2 tane eldivenim var. Bunlarla 24 saatimi geçiriyorum. Hala bu hastalığa inanmayan insanlar var. Bu çok daha acı. Onların önünde, onların elinde kimse ölmediği için hastalığın ciddiyetinde değiller. Sağlık çalışanları her yönden çok yoruldu. Artık insanlar lütfen kurallara uysunlar.”  

HEM KORKUYORUZ HEM SAVAŞIYORUZ 

Mart ayından bu yana  Yunus Emre Devlet Hastanesi covid servisinde çalışan hemşire Esra Akyol, bu sürecin en çok sağlık çalışanlarını yıprattığını ifade ediyor. Birlikte yaşadığı anne babasına virüs bulaştırmaktan korktuğunu bakışlarıyla da hissettiren Akyol, “Hem korkuyoruz, korunmaya çalışıyoruz hem de savaşıyoruz.” diye anlatıyor görevlerinin zorluğunu. 

Hemşire Esra Akyol 

Psikolojik olarak yıprandık 

7 yıldır hemşirelik yapan Akyol her gün evine gittiğinde anne ve babasına karşıdan bakıp kendisini izole etmek için ayırdığı odasına gidiyor. Aynı evdeler ancak özlem içerisindeler. Sürecin çok zor ilerlediğini anlatan Akyol, “Görevimiz boyunca önlüğümüzü, bonemizi, maskemizi, eldivenimizi çıkarmıyoruz. Bu kıyafetlerin içerisinde çalışmak çok zor oluyor. Çünkü bizimki de insan vücudu. İyileştirmeye çalışırken korunmaya da çalışıyoruz. Psikolojik olarak yıpramış durumdayız. Anneme ve babama dokunamıyorum, öpemiyorum bu çok zorluyor beni. Her gün acaba bugün bir şey oldu mu? Bugün virüs bana da bulaştı mı? diyorum. Bir yerim ağrısa korkuyorum.” dedi. 

Henüz önümüzü göremiyoruz 

Covid servisinde çalışan Akyol, hastalığın insanlar üzerindeki etkisine bire bir şahitlik ediyor. Bu yüzden genç, yaşlı ayırt etmemek gerektiğini vurgulayan Akyol, “ Tüm insanların risk faktörü aynı derecede. Gençlere bir şey olmuyor düşüncesinde olunmamalı. Çünkü gençlerde ölebiliyor. Sevdiğimiz insanları düşünmeliyiz her şeyden önce. Virüs bulaştırıp onu kaybedince vicdan azabı yaşamayacaklar mı? Dışarıda maskesiz ve kurallara uymayan insanları gördüğümde üzülüyorum, kızıyorum. Dışarı da çıkılıyor evet ama bu keyfe döndüğü zaman bizim işimiz daha da zorlaşıyor. Hastanelerin de doluluk oranları artmaya başladı. Çalışma arkadaşlarımız da virüse yakalanıyor ve henüz önümüzü göremiyoruz. Bizlerin tek istediği insanların maskelerini takıp kurallara uymaları. Çünkü artık bizlerin de gücü kalmıyor, Çok yıprandık. Çok yorulduk” diye konuştu. 

ARTIK ÇOK YORULDUK 

39 yaşındaki Fatma Uğur, Yunusemre Devlet Hastanesi, Covid Acil Servisi'nde danışma görevlisi olarak görev yapıyor. Covid şüphesi ile hastaneye gelen insanlarla ilk muhatap olan insanlardan biri. Onlara ne yapmaları gerektiği konusunda yardımcı oluyor ve şöyle diyor, “Artık çok yorulduk” 

Danışma Görevlisi Fatma Uğur

Korona virüse yakalandı 

Evli ve 2 çocuk annesi olan Fatma Uğur'un eşi de sağlık personeli. Yine onlar da çocukları için 2 kat dikkat etmek zorunda kalıyorlar. Bizler için, bizim sevdiklerimiz için canlarından bir parça olan evlatlarını evde bırakıp yorgunluk nedir bilmeden eşi bir yandan o bir yandan adeta savaş veriyorlar korona virüsle. Korona virüse yakalanan Fatma Uğur bizzat kendisi yaşıyor hastalığın tüm evrelerini. Pandemi başladıktan 4 ay sonra pozitif çıkan Uğur, “Hissettiğim belirtilerden sonra test sonucum pozitif çıktı. Evde bir hüzün havası oldu. Derken küçük oğluma bulaştı benden. Hastalığı çocuğuma taşımış olmak çok üzücüydü. Çocuğunuzu her şeyden koruyorsunuz virüs bulaşmasın diye ama siz taşıyorsunuz” diyor. 

Elimizden geleni yaparız 

Maskeyi çıkarmadan gün boyu çalışmanın ne demek olduğunu çok iyi bilir sağlık çalışanları.. Onların yeri geldiği zaman ihtiyaç molası bile vermeden fedakarca çalışmalarına karşılık, toplumun korona virüsü çok ciddiye almadığını üzülerek dile getiren Uğur, “Bire bir kendim yaşayınca daha çok ürktüm. Her gün yine yakalanır mıyım acaba korkusu yaşıyorum. Biz sağlık çalışanları olarak çok yorulduk artık. Çift maske, çift eldiven, önlük, siperlik, bone kullanıyoruz ve saatlerce bu ekipmanların içerisinde kalıyoruz. Bunlar bizi çok yordu. Yeter ki bu hastalıktan kurtulalım elimizden geleni yapmaya hazırız ama insanların da biraz tedbirli olması gerekiyor.  Bunun üstesinden öyle gelebiliriz.  Artık insanlar hassas, duyarlı olmalı. 

HABER: MERVE DEMİR