Depremin kendisinin değil, olası sonuçlarının kişide korku oluşturduğunu belirten uzmanlar, deprem korkusunun en çok belirsizlikle tetiklendiğine dikkat çekiyorlar. Deprem beklenmedik ve ani bir şekilde gerçekleştiği için insan beyninde "savaş ve kaç" gibi bir tepki oluşmasına neden oluyor. Bu da kişinin kalp atım hızının ve soluk alma sayısının artmasına, terleme, titreme, bulantı gibi fiziksel sorunlar yaşamasına neden olurken, asıl sorun duygusal dünyasında meydana geliyor. Yaşanılan deprem sonrası görülen korkunç manzara, kayıplar ve çaresizlik kişinin ruhsal olarak hastalanmasına neden olabiliyor. Deprem ülkesinde yaşıyoruz. Yıkıcı ve sayısız ölümlerle sonuçlanan bir çok deprem yaşanıldı ve hala yaşıyoruz. Depremin kapımıza bir şekilde geleceği kesin ve kaygılı bir beklenti içindeyiz. Bu duruma zaman geçtikçe alışıyor, hatta unutuyoruz. Ta ki ülkenin bir noktasında yıkıcı bir deprem oluncaya dek... Uzmanlar deprem esnasında korkuyu yönetebilenlerin daha çok hayatta kalma şansına sahip olabileceklerini söylüyorlar. Deprem sırasında yaşanan korku yüzünden insanların en az %80'i kontrollerini kaybediyor ve kendilerini korumak için gerekli davranışları gösteremiyorlar. Bu korku ve kontrol kaybı insanların önemli bir kısmında uzun vadede kalıcılaşıyor ve travmatik stres sorunlarının gelişmesine yol açıyor.

Deprem korkusunu doğru yönetmenin ve olabilecek bir depreme hazırlanmanın 4 yolu var:

Depremin ne zaman olacağını tahmin etmek için yapılan her davranışı sonlandırmalıyız. Sürekli depremle ilgili haberleri izlemek korkumuzun ve kaygımızın daha çok artmasına neden olur.

Depreme hazırlık için gerçek tedbirleri almalıyız. Binamızın güvenli olduğuna dair bilgi almak, deprem sırasında yapılacakları belirlemek ve tatbikatını yapmak, deprem sonrası çıkış planı yapmak, deprem çantası hazırlamak, toplanma alanlarını belirlemek gibi.

Deprem korkumuzu azaltmak için yaptıklarımızı bırakmalıyız (karanlıkta uyumamak, evde yalnız kalamamak, banyo yapmamak, dışarı çıkılabilecek kıyafetlerle uyumak vb.)

Deprem maalesef olacak, bunu kabul etmemiz ve korkumuzla içimizde yüzleşmemiz gerekiyor. Onu tahmin ederek atlatmaya çalışmak yerine hazırlıklı olmak ve korkuya rağmen hayatımıza devam etmek şu an yapabileceğimiz en doğru şey.