Felsefenin Antik Yunan’da başladığı kabul edilir. Sözcüğün kökeni olan “Philosophia” Yunancadır. “Philia” sevgi, “sophia” bilgelik anlamına gelen kelimelerden türetilmiştir. “Bilgiseverlik” anlamı taşır. Önceleri doğa araştırmacıları için kullanılan filozof sözcüğü ise, ilk filozof Miletli Thales’ten yaklaşık yüz yıl sonra ortaya çıkmış ve ilk kez Pitagoras tarafından kullanılmıştır. Herakleitos’un bir fragmanında ise “Bilgeliği seven yiğitler” olarak ifade edilmiştir. Felsefe terimi gerçek anlamını ancak Platon ve Aristoteles’te bulacaktır. Felsefe, gerçeğin düşünce yoluyla araştırılması olsa da asıl amacı temel sorulara kesin cevaplar bulmak değil, daha çok bu cevapları bulmaya çalışma sürecidir. Yani felsefe sonuca ulaşmaktan çok yolda olmayı sever. İki temel sorusu vardır: “Var olanın doğası nedir?” ve “Nasıl bilebiliriz?” İlk soru “ontoloji” dediğimiz felsefenin varlıkbilim olarak bilinen kolunu, bilginin doğasıyla ve neyi nasıl bilebileceğimizle ilgili olan ikinci soruya dair incelemelerse bilgikuramı yani “epistemoloji” olarak adlandırılır. Temelde bu iki soruya ve bunlardan çoğaltılan ek sorulara filozoflarca verilen yanıtların yüzyıllar boyunca gösterdiği gelişme felsefe tarihini oluşturmaktadır. Günümüzde felsefe bir bilim olmamakla birlikte, bilimde olduğu gibi entelektüel bir etkinlik olduğu söylenebilir. Filozof da bilim adamı gibi gerçeğin arayışına girişmiştir ancak deney ve gözleme dayalı bir arayıştan çok düşünce temelli bir anlayışı gerçekleştirmek için çabalar. Öte yandan, bilimlerin tümünün felsefeden doğmuş olması aralarındaki ilişkinin kökenini oluşturur… 
Bugüne kadar felsefe ve filozoflar üzerine yapılmış en sıkı eleştirilerden biri de Karl Marx tarafından “Feuerbach Üzerine Tezler” isimli eserindeki 11. tezde, yani “filozofların bugüne kadar dünyayı yorumladıkları, ancak önemli olanın dünyayı değiştirmek olduğu” şeklindeki ifadesinde yer alır. Burada Marx’ın hem haklı hem de haksız olduğu noktalar var sanırım. Bir kere felsefe tarihindeki tüm filozofların değişime ve gelişime farklı seviyelerde de olsa mutlaka bir katkısı olduğu kanısındayım. Bu anlamda egemenler tarafından eziyet edilmiş hatta hayatından olmuş birçok filozof mevcuttur. Ancak Marx burada “insanın en temel ihtiyaçlarıyla bağlantılı olan ekonomik gerçeklikten bağımsız olarak dünyayı değiştiremezsiniz” diyerek sınıf bilincine atıf yapıyor ve üretim ilişkilerinin belirlediği altyapının toplumun manevi, siyasi, düşünsel boyutunun ve kurumlarının oluşturduğu üstyapıyı nasıl şekillendirdiğine dikkat çekmek istiyordu. Yani genel olarak ve tarihi bakımdan, daima belirleyici olanın altyapı olduğunu söylüyordu. Hiçbir düşünür ve filozof üretim ilişkilerinin bir toplumun siyasal ve sosyal yapısında bu denli belirlenimci olduğunu Karl Marx kadar vurgulayamamıştı. Belki de filozoflara yapılan eleştiri sadece bu yönüyle haklı olarak görülmelidir...