17 yıldır hemşire olarak görev yapan Nesrin Delikkulak, korona virüs başladığı günden bu yana da Yunusemre Devlet Hastanesi'nde covid yoğun bakım servisinde çalışıyor. Hastalığın en son evresini gören ve her insanın bu evreye geçişinin çok yakın olduğunu vurgulayan Delikkulak, "Yoğun bakımlar yıkılıyor" dedi. 

Hastalık söylentiden ibaret değil 

17 yıldır hemşirelik yapan Nesrin Delikkulak, belki de meslek hayatı boyunca ilk defa böyle vakalara tanıklık ediyor. Korona virüslü hastaların yoğun bakımdaki en son evrelerine şahitlik ediyor. İyi olmaları için uğruna savaş verdiği hastaları, ellerinin arasından kayıp gidiyor. Ancak O yılmadan, usanmadan taktire şayan olacak şekilde mücadelesini elinden bırakmıyor. Hastalığın söylentiden ibaret olmadığını belirten Delikkulak, “ Bu hastalık söylentiden ibaret değil. Yoğun bakımlar yıkılıyor. Hastaların en kötü halini görüyoruz. Dışarıya çıkıyoruz insanların maske takmadığını görüyoruz. Bir gün hepsinin buraya geleceğini düşünüyorum. Bu hastalığın genci yaşlısı yok. Sadece kronik rahatsızlığı olanların zor geçmiyor. Herkes ölebilir. Çok genç hastalarımız öldü. Kronik hastalığı olmayan hastalarda öldü. Herkes bu hastalığı çok ağır şekilde geçirebilir. Hatta hayatını da kaybedebilir." ifadelerine yer veriyor. 

Hemşire Nesrin Delikulak 

Anne olarak çok korkuyorum  

Evli ve bir çocuk annesi olan Delikkulak, her gün virüsle burun buruna olduğu için en çok virüsü kızına bulaştırmaktan korkuyor. Kızından söz ederken sesi çatallanıyor Delikkulak'ın, boğuk çıkıyor sesi. Kelimeleri boğazında düğüm düğüm oluyor ve ekliyor, “Kızıma dokunamamak çok kötü. Yaşanan, yaşanılabilecek en zor duygu.  Ben korkuyorum. Anne olarak çok korkuyorum. Her gün aklımdaki acaba bugün virüs kaptım da kızıma bulaştırır mıyım düşünceleriyle eve gitmekten çok yoruldum” 

Entübe olarak yatmak daha mı kolay? 

Sağlık çalışanları bu kadar fedakarlıkla çalışırken toplumdan da beklentileri oluyor ister istemez. Sonuçta korona virüs dünyayı etkisi altına alarak hızla yayıldı ve sadece sağlıkçıların çabalarıyla bitebilecek bir hastalık değil. Buna rağmen insanların sadece kendilerine saygı duymasını bekliuor Delikkulak ve anlatıyor, “Bir insanın kendisine saygısının olup da kendini koruması ailesini sevdiklerini de koruması demek. Bu hastalık bencillik yapabileceğimiz bir hastalık değil. Bir halka, zincir şeklinde devam ediyor. Yoğun bakımda yatmak daha mı kolay geliyor insanlara. Entübe olarak yatmak daha mı kolay geliyor.. Başladığımız zamanlara geri dönüyoruz. Hastalık hızla artıyor. Tek temennimiz hemen bitmesi ve bizlerin normal hayatına dönmesi." dedi.

ÇEKİLEN ACIYI GÖRSELER TEHLİKEYİ ANLARLAR 

29 yaşındaki Gökhan Sezgin covid yoğun bakım servisinde tıbbi sekreter olarak görev yapıyor. Virüsle mücadelede elini taşın altına koyanlardan sadece biri. Hastanede A'dan Z'ye herkes adeta mücadelede halinde. Yoğun bakımdaki hastaları gören, insanların nefessiz kalarak boğularak ölmelerine şahitlik eden Sezgin, “Yoğun bakımda hastaların çektikleri acıyı görseler, tehlikeyi anlarlar” dedi. 

Tıbbi Sekreter Gökhan Sezgin 

Herkes kendine gelsin 

Sağlık çalışanları aylardır gece gündüz demeden, izin bile kullanmadan çalışıyor. Azimle çalışarak yaşanan bu kötü günlerin geçmesini dilemekten başka istekleri olmuyor her birinin. Bu gösterilen çabaya karşılık vatandaşların duyarsızlığının ne hissettirdiğini sorduğumuzda ise bakışları konuşuyor aslında.. Ama yine de şunları söylemekten geri durmuyor Sezgin, “Artık yeter diyoruz. Yorulduk, üzülüyoruz. Nefes alamadık, alamıyoruz! Bu yoğun bakımda yatan hastaları görseler, çektiklerini bilseler, seslerini duysalar zaten evlerinden çıkmazlar. Herkesin kendine gelmesini istiyoruz. Bir yakınınızı kaybetmeden farkına varın. Lütfen empati yapın ve evinize kapanın” 

ÇALIŞMAK ZORUNDAYIM 

Evli ve bir çocuk babası olan Gökhan Sezgin'in eşi 5 aylık hamile.  Eşinin kronik rahatsızlığı da bulunan Sezgin çok daha dikkatli olmak zorunda olduğunu vurguluyor. 'Çalışmak zorundayım' derken korona virüse yakalandığını ve o anları hatırlayınca hala kötü hissettiğini anlatırken gözlerinden yaşlar süzülüyor. Sezgin, “10 gün evde karantinada kaldım. Bu süreçte en çok korktum. 
2 yaşındaki oğlum her gün 'Baba nerede' diyordu. Onun sesini duyuyordum. Ama çıkıp onu saramıyordum, dokunamıyordum. Oğlumdan, eşimden uzak kalmak çok yıpratıcı” dedi. 

VİRÜSE YAKALANDIM 1 AY KIZIMI GÖREMEDİM 

Dilahan Dildaban, Yunusemre Devlet Hastanesi'nin Acil Servis bölümünde hemşire olarak görev yapıyor. Hastanede çalışan diğer personel gibi o da her an endişe içerisinde. Görevine devam ederken korona virüse yakalanan Dildaban, “Virüse yakalandım ve 1 ay boyunca kızımı göremedim” diyor gözleri dolu dolu... 

Hemşire Dilahan Dildaban

Nefes almak çok kıymetli 

Hastanenin her alanında görev yapan sağlık çalışanları, insanlara şifa olmaya çalışırken diğer yandan kendilerini de korumak için büyük çaba veriyor. Maalesef ki onlarda hastalanabiliyor... Hatta ölebiliyor... Çalışırken korona virüse yakalanan Dildaban, “Sürecin ne kadar kötü geçtiğini kendim bizzat yaşadım. Hastalığım yaklaşık 25 gün sürdü. Nefes almanın ne kadar önemli bir şey olduğunu gördüm.Nefes alamadığım zamanlarda 'Yoğun bakıma yatırılırsam iyi olabilir miyim?' sorusu geldi devamlı aklıma. En kötüsü hep gözümün önüne 3 yaşındaki kızım geldi. Çok korkunç bir duygu bu. Bir daha onu göremeyecek olmak, sarılamayacak ve öpemeyecek olmanın düşüncesi çok acıttı. Nefes almak çok kıymetli. Lütfen bu kıymeti elinizden kaçırmayın.” diye konuştu. 

Bizlere destek olun 

Korona virüse yakalandığında ve tedavi sürecinin ardından bir süre daha ailesinden uzak kalan Dildaban kızını 1 ay boyunca görememiş. O anları anlatırken duygulanan Dildaban, “Ben 1 ay evime de gidemedim. 1 ay çocuğumu hiç göremedim. Bu şekilde fedakarca çalışıyoruz. Çok yıpratıcı bu durum. İnsanlar lütfen maskesini taksın. Biz sağlık çalışanları olarak çok yıprandık. Sizlerin de bize bir şekilde destek olması gerekiyorsa bu desteği maskeyle gösterin lütfen. Dışarıda insanlar maskesiz dolaştığı zaman, biz burada gerçekten çok üzülüyoruz. Bizlere destek olmadıklarını görüyoruz.” 

HABER: MERVE DEMİR