Lokman Hekim, tüm doktorların ötesinde bir bilgeliktir. Rivayetlere göre, Lokman Hekim, tüm bitkilerin ve çiçeklerin dilini anlayabilen biridir ve bu bitkilerden çeşitli ilaçlar yaparmış. Her çiçek ve ot, Lokman'a hangi hastalığı iyileştireceğini söylermiş. Lokman Hekim, tüm dünyayı dolaştıktan sonra Çukurova'nın verimli topraklarında her şeyin yetiştiğini görünce Misis şehrine yerleşmiştir. Lokman, çevresindeki hastaları tedavi ederek her derde deva olmuştur. Sağlıklı bir yaşama kavuşan insanlar, Lokman Hekim'e başvurarak ölümsüzlüğe çare bulmasını istemişlerdir.
Lokman Hekim de Çukurova'nın her köşesini dolaşarak ölümsüzlüğe çare olacak bitkiyi aramaya başlamıştır. Bir gün bir çınarın altında uyurken bir ses duyar: "Lokman, bunca zamandır arayıp durman bitsin. Ben ölümün ilacıyım. Artık insanlara ve hayvanlara ölüm yok." Kendisine seslenen bitkinin yanına koşan Lokman Hekim, ilacın nasıl yapılacağını öğrenir ve bu bilgileri bir deftere yazar. Bitkiyi koparıp yola düşer. Misis'e vardığında, Ceyhan Nehri üzerindeki MİSİS Köprüsü'nün üzerinde durur. Defterini elinde tutar. Defterindeki yazılara bakarak ilacı yapmaya başlar. Tam bitirmek üzereyken bir darbeyle defteri ve bitki ellerinden uçarak suya düşer.
Lokman Hekim, bu nedenle ölüme çare olacak ilacı bir daha bulamaz. Otlar da o günden sonra ona sırt çevirir. Bir daha asla onunla konuşmazlar.
