Küçük Kız, Annesine telaşla derki 
-Anne ya, Doğa yine sıkıntı da Acı ağrı çekiyor.
Çünkü Doğada ki çoğunu insanlar neden oluyormuş. 
Ben çok üzülüyorum Anne...Yazık degil mi, Canlılara 
Bu zümrüt canlılara anne? 
ANNE, ÜZÜNTÜYLE BAKAR
-Kızım her gördügün insan öz insan degil ki, 
Sözde insan. Yani kızım insan var, insan var. 
Sözde insanlar da, düşüncesiz, acımasız, 
Bananenici,... ...Bunlardan da pek insanlık bekleyemezsin.
KÜÇÜK KIZ TELAŞLA
-Ama Anne Tabiat Anaya niye böyle acı verirler ki? 
Cefa vereceklerine, sefa verseler ya? 
Her canlanın yaşamaya hakkı var anne.. 
Bir Pire'nin bir Karınca'nın bile.. 
Çok üzülüyorum Anne!..
ANNESİ GÜLÜMSER
-Kızım dayanışmayı bilmeyenle, 
Paylaşmayı nasıl bilirler. 
Sevgiyi bilmeyenler, saygıyı nasıl gösterirler.
KÜÇÜK KIZ ATILIR
-Anne vicdanı olmayanlarda da dürüstlük 
Nasıl olur ki? Ben diyenler de nasıl sen derler ki? 
Anne kız bakışırlar.. Acaba bir bakış bir bakışa ne anlattı ki?....
Hoşçakalın…