Takım defalarca küme düştü.
Taraftar hiç düşmedi.
Küsmedi takıma.
****
Şehir küstü.
İşadamları uzak durdu.
Taraftar daha sıkı sarıldı takıma.
****
En kolayıydı.
Sırtını dönmek.
Taraftar sırtını dönmedi.
****
Taraftar olmak zordu.
Eskişehirspor'dan yana taraf olmak.
Her yenilgi sonrası ayağa kalkarak sevdasına sarılmak.
****
En kötü günde, şarkıyı ve umudu sürdürebilmektir.
Tezahüratı bırakmamak ve umutları tüketmemektir.
Her ne olursa olsun, asla vzgeçmemektir.
****
Biz bu takımı renkleri için sevdik.
Temsil ettiği değerler için.
Boşuna "kaldırımda oysa da izleriz." demedik.
****
Düştüğü her ligde tribünlere binleri yığan, deplasmana binlerce taraftar ile giden bu takım unutulmayacaktır.
Bizim için oynadığımız ligin adı değil.
Renklerdir önemli olan, renklere sadakat...
****
Önemli olan hiç bir zaman vazgeçmemektir.
Şehir ve arma için akıtılan ter,
Savaşı bırakmamaktır...
255 FESTİVAL...
Eskişehirspor'da yeni yönetim başa geldiğinde, en büyük sorun ekonomi ve gelir kaynaklarının yetersizliğiydi.
İktidar partisinin yerel temsilcileri sürekli olarak; "Belediyeler Eskişehirspor'a neden yardım etmiyor?" diye soruyordu.
Aslında yıllar içinde yasalar çerçevesinde yardımlar yapılıyordu.
Yasalar çiğnendiğinde olacaklar belliydi.
****
Tasarruf genelgesi yürürlükteyken Odunpazarı Belediye Başkanı Kazım Kurt Eskişehirspor'a maddi yardım yapma yolunu buldu.
Şehir dışından şenlik ve festivallere belediyenin yanındaki arsayı kiralamaya ve Eskişehirspor kulübüne kaynak yaratmaya başlandı.
****
Esnafın işi bozuluyor gerekçesi ile; Ticaret ve esnaf odaları karşı çıktı.
Kurt'un bu tepkilere söyleyeceği şeyler vardı.
"Çok net söylüyorum. Gerekirse 255 tane festival düzenlerim..."
