Büyüklerimizden duyduğum sözü sizlere aktarayım istedim.
“İnsanın keyfi yerinde olursa yaşamdan mutluluk duyar.” MIŞ.
Keyfim yerinde olsa anlatırım DA...
O zamanda eşek dersiniz.
Yani hocam, hiç konu kalmadı mı?
Keyif de nerden çıktı be hocam?
Keyif dediğin tuzu kuruların yaşadığı bir duygu değilmiydi!
Oysa biz geçim derdindeki insanlara...
Hele de kar yağışıyla elimiz kombiyi açmaya gidemezken.
Ayazların başladığı şu an hangi keyiften söz edeceksin!
Sen de haklısın asgariyle geçinen okurum.
Bu keyif sözcüğünün kafama takılmasına neden bir deyim.
“Keyif eşekte olur.”
Ama ben keyif almam!
Benim bildiğim “Adamın keyfi yerinde” ya da
“Adam ne yapsa keyif alıyor.” Derler.
Keyif eşekte nasıl olur?
“Gün bu gündür, yaşamana bak, hayatın keyfini çıkar.” diyenlere rahmetli ninem şöyle derdi: “Keyif demeyin. Keyif eşekte olur. İnsanda zevk vardır.”
Keyif bedensel tatminleri ifade etmek için kullan bir sözcükmüş.
Manevi tatmin duygusu ise “zevk” sözcüğü ile ifade ediliyormuş.
Keyif kelimesi anlamı nedir diye merak ettim.
TDK'ya göre: Vücut esenliği, Sağlık. Canlılık. Huzur..
Bence hepsi eşekte var.
Vücudu sağlam, sağlıklı, hepsi canlı ve huzurlu olduğu için anırırlar.
Bizim gibi asgari yaşayan insanlarda bu özellikler var mı?
Bilenler yazsın.
